Het wonder van Lourdes

Misschien zijn wonderen – werkelijke wonderen – ook wel heel erg zeldzaam. Net zo zeldzaam als de Big Bang of als de geboorte van een held zoals Gandhi en Mandela. Misschien verwachten we teveel van wonderen, verwachten we te veel wonderen.

Wie in Lourdes – de grootste katholieke, Franse bedevaartsplaats – rondloopt en in en rondom de kerk en de grot een kijkje neemt, moet constateren dat het er wemelt van de zichtbare en onzichtbare zieken en ouderen, maar dat (acute) wonderen uitblijven. Integendeel, in Lourdes rijden de ambulances af en aan en puilen de ziekenhuizen uit. Je wordt er hooguit genezen van je hoop op herstel.

Lourdes is vooral een commercieel circus, een religieuze kermis. Erg toeristisch ook. Valkenburg aan de Geul in Frankrijk, zoiets. Prachtig gelegen, omgeven door de bergen, dat wel. En de kerk en het kasteel zijn indrukwekkend. Het is een feest om er mensen te kijken, en de katholieke gezangen zijn sfeerverhogend en werken aanstekelijk. Zelfs de atheïst zou er bijna (weer) gaan geloven.

 

 

 

De legende van Lourdes is gebaseerd op de visioenen van het later zalig verklaarde katholieke, straatarme en ongeletterde meisje Bernadette Soubirous (1844-1879), dochter van een molenaar die werkloos raakte.

In tegenstelling tot veel andere lotgenoten ontsnapte Bernadette als kind tijdens een cholera-epidemie aan de dood, maar ze hield er (blijvende) astma aan over. Bernadette zou talrijke malen een in het wit geklede verschijning hebben gezien die zich presenteerde als De Onbevlekte Ontvangenis. Daarop opende Bernadette op de plek van de verschijningen een bron. Op aandringen van de verschijning – volgens de kerk moest het wel om Maria gaan – werd er bij de grot een kerk gebouwd waar processies werden gehouden en de rozenkrans werd gebeden.

Het kerkelijk instituut wist dit alles handig te promoten, in de rug gesteund door de altijd sensatiezieke media en de wanhoop van de (goed)gelovigen. Bernadette zou later het klooster in gaan waar ze de zieken verzorgde en assisteerde tijdens de gebedsdiensten. Helaas stierf ze al op 35-jarige leeftijd ten gevolge van een tumor in haar knie en haar astma.

Welnu, allereerst kan men zich afvragen waarom alleen (enkele) katholieke mensen Maria zien. Als Maria een feit zou zijn, waarom openbaart ze zich dan niet ook aan atheïsten en boeddhisten, aan moslims en humanisten? Omdat die mensen niet openstaan voor haar? Of omdat die mensen niet door het katholicisme zijn bevangen, geconditioneerd en gehersenspoeld waardoor ze zich niet kunnen en zullen verbeelden dat ze Maria zien?

In elk geval hebben het geloof en de visioenen van Bernadette er niet voor gezorgd dat ze een gelukkig, gezond en lang leven kon leiden. Van nature klaagde ze niet (dat was haar waarschijnlijk ook geleerd: vrome mensen verstaan soms de kunst van het nederig accepteren beter, een welkom bijverschijnsel van het geloven), maar een welvarend en gezond bestaan had ze niet, ondanks haar toewijding, hulpvaardigheid, bescheidenheid en geloof en ondanks het feit (?) dat zij en niemand anders dan zij was uitverkoren om die visioenen te hebben.

Je zou zeggen: als iemand het wonder der genezing had verdiend, dan was het Bernadette zèlf wel! Hoe vroom moet je zijn om beloond te worden met voorspoed en gezondheid? Of is het ook met wonderen een en al willekeur? Had Hitler of iemand zoals Hitler net zo goed een wonder kunnen beleven? Tja, God houdt van iedereen, van de zondaar die berouw toont nog meer dan van degene die altijd alles goed heeft gedaan.

Waarom zijn zelfs wonderen zo onrechtvaardig en kieskeurig? Zo schaars en willekeurig? Misschien luidt het enige juiste antwoord: daarom. Om dezelfde reden waarom het leven bestaat uit licht en donker en liefde en haat.

Het cynisme in dit artikel zal u niet zijn ontgaan en misschien irriteert het u wel, of amuseert het u. Men zou zich in elk geval kunnen afvragen wat er nou werkelijk is geschied waardoor de mythe van Lourdes is ontstaan. Leed Bernadette aan psychoses? Was ze zo bevangen door het geloof dat ze dergelijke wonder-verschijningen opriep met haar geesteskracht? Of speelde haar ademnood en uitputting een rol, reageerde haar geest daarop met hallucinaties? Was ze puur een troefkaart en speelbal van de kerk die haar macht wilde uitbreiden en daarbij handig gebruik maakte van mythische wonder-verhalen?

In die anderhalve eeuw hebben er In Lourdes niet meer dan 200 wonderen plaatsgevonden die door de katholieke kerk zijn erkend als wonder, terwijl jaarlijks honderdduizenden en misschien wel miljoenen mensen Lourdes bezoeken, biddend voor en hopend op genezing of op z’n minst verlichting, opdat het ziek-zijn draaglijker wordt.

Maar misschien zijn de wondergenezingen niet de essentie van de vermeende Maria-verschijningen. Wellicht moet Lourdes vooral worden gezien als een plek van hoop, geloof en liefde, van samenkomst, van samen lijden en samen hopen. Misschien kan Maria – als ze zou bestaan – helemaal niet redden of genezen, en God – als hij bestaat – evenmin.

De vermeende verschijningen aan Bernadette waren wellicht vooral een indicatie dat er misschien wel meer is tussen hemel en aarde. Ook weer niet DAT en niet ZOVEEL als wat velen ervan maken, maar misschien is het werkelijk zo dat er op de een of andere manier ook nog zoiets is als een soort van niet-stoffelijke geesteswereld met engelen en demonen, duivels en heiligen: het hele leven is doortrokken van destructieve en constructieve krachten en machten, karakters, manifestaties en mogelijkheden en van ongelofelijke manifestaties, dus waarom zou het niet kunnen. Alleen, als je het niet zeker weet of nooit echt hebt ervaren, serveer het dan niet als De Waarheid. Spreek daarentegen je vermoedens uit!

Maria is vooral het toonbeeld van bekommernis en ontferming. Misschien is ze wel net zo machteloos als wij stervelingen, maar wil ze gewoon zielsveel van ons houden en ons bijstaan. Voor Bernadette was Maria – of haar verschijning nou echt was of een soort van autosuggestie of hallucinatie – een bron van troost en kracht. Het heeft Bernadette beslist geholpen om haar lot zo moedig en blijmoedig te dragen en het heeft haar gemotiveerd om zich in te zetten voor andere zieken en gelovigen. Da’s ook al mooi, toch?

Alhoewel, wat weten we nou werkelijk over het karakter en leven van Bernadette? We kennen de verhalen OVER haar, maar wat is daar van waar, half-waar en puur verzonnen? Wie en hoe ze was… we weten het niet. Net zo min als dat we echt weten hoe ‘Lourdes’ precies tot stand is gekomen en door wie en wat. We borduren voort met oud garen…

 

 

 

 

Advertenties

Meer mensen (ernstig) ziek door klimaatverandering?

De zomergriep werd tot voor kort vooral gezien als buikgriep, en buikgriep is geen echte griep, maar een maag-darm-ontsteking. Echter, sinds een paar jaar lijken steeds meer mensen ook van mei tot en met augustus (vaker) last te hebben van de ‘echte’ griep waarbij vooral de luchtwegen zijn aangetast. Misschien maakt ook u het (steeds) vaker in eigen omgeving mee. Net zoals ook u mogelijk ervaart dat steeds meer mensen een herseninfarct of hersenbloeding krijgen. Wat is er aan de hand?

Bent u en zijn uw naasten tegenwoordig ook gedurende de zomer grieperig? Lopen jullie eveneens steeds vaker te snotteren, te hoesten en te niezen op het strand en op het zonovergoten terrasje?

Benieuwd of ook jullie steeds meer horen over jonge en (ook al wat oudere) gezonde mensen die plotseling een longontsteking (en andere luchtwegaandoeningen) oplopen tijdens en rondom de vakantieperiode. Of die met hersenvliesontsteking moeten worden opgenomen.

Zou dit verschijnsel te maken kunnen hebben met de klimaatverandering, met de stofdroge en bloedhete zomers? De ziekmakende airco en tocht kunnen toch niet de enige verklaringen zijn voor deze zorgwekkende ontwikkeling?! Bekend is dat steeds meer mensen door de klimaatverandering langer of ineens last hebben van hooikoorts, doordat de bloeiperiode aanzienlijk is vervroegd én is verlengd, en dus is VERHEVIGD!

En wat veel mensen niet weten, is dat langdurige of plotselinge intense hitte de weerstand, het immuunsysteem, kan verzwakken. Kou en een gebrek aan zonlicht kunnen ziek maken, maar teveel blootstelling aan hitte en zon eveneens, zeker met dat gat in de ozonlaag die bovendien steeds dunner wordt!

Daarenboven kan extreme hitte de hygiëne en kwaliteit van bijvoorbeeld het voedsel en het zwemwater geweld aandoen, zeker in armere landen. Hitte kan een broeihaard en kweekvijver zijn voor bacteriën en virussen. Om nog maar te zwijgen over de luchtkwaliteit. Denk aan de toename van smog.

Zelfs ruimte-afval zoals oude satellieten en raketten zouden langer in een baan om de aarde blijven zweven door de klimaatverandering. Door de uitstoot van koolstofdioxide (CO2) koelt de atmosfeer af en wordt de dichtheid van die (bovenste) luchtlagen minder, waardoor het ruimte-afval minder snel verbrandt in de dampkring en langer in de lucht blijft zweven. Waarmee maar aangetoond wil worden dat de klimaatverandering op werkelijk alles invloed heeft, en meestal een negatieve invloed.

Wellicht bevestigt ook uw huisarts dat ontzettend veel mensen ziek terugkomen van vakantie. Mogelijkerwijs niet alleen door de klimaatopwarming, maar mede door de overbevolking en het dicht op elkaar leven en reizen, een ideale combinatie voor bacteriën om makkelijk ‘over te springen’ en een epidemie te veroorzaken.

Er is op het internet nog niet veel informatie te vinden over de schijnbare of misschien feitelijke toename van het aantal (zware) griepgevallen gedurende de zomer net zo min als over de reden/oorzaak van de schijnbare of feitelijke toename van het aantal mensen dat een tia of andere brein-attack krijgt.

Het antwoord op de vraag in het intro van dit artikel kan hier helaas dan ook niet gegeven worden. Daar zullen wetenschappelijke onderzoekers en medische onderzoeksjournalisten zich in moeten gaan verdiepen of zich in moeten gaan specialiseren.

 

 

 

 

 

Vakantiestress

De steward in het vliegtuig die er is, is bijna altijd homo. Verwijfde homo’s worden kapper, zitten in de mode of worden steward. En in hun vrije tijd maken ze gay-cruises, zitten ze in de homo-sauna en bezoeken ze naaktstranden waar ze andere naakte mannen achterna lopen, terwijl ze met hun iPhone stiekem foto’s maken van de zonnebadende heren. Zulke homo’s zijn alleen leuk als je geen hetero-man bent.

Als de passagiers het vliegtuig betreden, worden ze begroet door de stewardessen en de in één oogopslag overduidelijk homoseksuele broodjesbrenger. Zijn oog blijft langer hangen op een leuke jongen of man die hem tegemoet schuifelt. Sommige mannelijke passagiers – of ze nou hetero zijn of niet – vinden het merkbaar leuk om sjans te hebben van de steward, anderen schrikken ervan en kijken ter afleiding wanhopig naar de vluchtheuvel – ik bedoel venusheuvel – van de lekkere stewardess die in haar vrije tijd bijklust als webcam-model en sommige mannen laten de steward met hun blik en houding blijken dat ze niets van hem en zijn aandacht willen weten en moeten hebben.

Het schiet nooit op in zo’n rij op weg naar je zetel in het vliegtuig. Heel veel mensen voor je blijven maar in dat gangpad staan, blokkeren de doorstroming, menselijke Muren van Berlijn. Wij gaan altijd heel sociaal pijlsnel zitten in onze stoel en doen de bagage wel onder de stoel voor ons, zodat de mensen achter ons snel kunnen doorlopen, maar veel andere reizigers hebben schijnbaar de indruk dat ze een vlucht voor zich alleen hebben geboekt. Ze zien niets en niemand, behalve zichzelf en hun eigen bagage. Of ze hebben gewoon a-sociaal schijt aan anderen. Opvallend vaak zijn dat van die biologische types… Tja, bij het biologische proces gaat alles trager…

Meestal zit er wel een kutkind voor je of achter je, waarachtig vliegTUIG! Zo’n klagerig, zeikerig kleine volwassene die geen moment stil kan zitten en z’n kop kan houden, en voortdurend met handen en voeten in je rugleuning port of je achterom kijkend blijft aanstaren alsof je een draak bent die van Mercurius komt. Zo’n kind kan ongemanierd en onbeschaamd zomaar een half uur gebiologeerd naar je blijven kijken – met grote ogen zonder te knipperen en open mond waaruit het neusslijm druipt… alsof je de een of andere Walt Disney-tekenfilm bent. Op zo’n moment hoop je dat het vliegtuig neerstort en alleen dat kind het niet overleeft. Of beter nog: het kind en zijn ouders. Want die ouders hebben dat kind duidelijk niet in de hand en doen ook geen enkele moeite om hun vrije vogel in het gareel te houden. Steeds meer opvoeders voeden AF!

Nadat je bent geland, spoedt iedereen zich naar de bagageband alsof ze denken dat wie er het eerste is het eerste zijn koffer krijgt. Menen ze soms dat ze hun koffer sneller krijgen als ze snel bij die lopende band zijn? Altijd moet je eerst nog minstens een kwartier naar een lege lopende band staren, omdat de koffers later uit het vliegtuig komen dan de passagiers. Soms lijkt het alsof de koffers door de douanecontrole moeten, terwijl de dienstdoende douaniers staken. Ondertussen ga je maar een plasje doen, maar dat doen die 257 andere passagiers ook, waardoor de wc al voor de ingang verstopt raakt.

En dan begint de eerste bagage te komen. De hele meute staat om die bagageband, want iedereen is bang de eigen koffer te missen of dat iemand anders z’n koffer per abuis of opzettelijk meeneemt. Altijd de koffer van de band halen van die eenzame, oude, rijke vrouw. En er dan mee weghollen. Geheid dat je dan de bank hebt overvallen! Die oudjes stoppen gewoon hun reisgeld tussen hun luxe ondergoed!

De jaloerse blikken van anderen als jij heel vrolijk en vol leedvermaak jegens de wachtenden als eerste je rugzak van de band haalt… Of de blije blikken vol leedvermaak van anderen als zij heel snel met hun bepakking naar de huurauto-stand kunnen hollen. Dat duurt trouwens ook altijd een eeuwigheid, voordat je die huurauto meekrijgt. Je zou zeggen: boeking bekijken, tekenen, sleuteltje meekrijgen en rijden maar. Kwestie van 2 minuten. Maar nee hoor, huurautobedrijven-medewerkers lijken te zijn ingehuurd om je vakantie in te korten met minstens twee uur! Bij de Belastingtelefoon werken ze nog sneller!

Zo erg als bij het hatelijke en harteloze UWV is het evenwel nog niet. Daar werkt niemand. Die instantie leeft van en teert op de werkloosheid van anderen, anderen die tien keer zo slim en werklustig zijn. Ik zag dat het UWV onder vuur ligt, omdat deze permanent ongesteld zijnde werkgevers-instelling gedurende het ontslagproces verzaakt te controleren of de werkgevers wel de waarheid spreken en schrijven. Ook komt er weinig terecht van de regel dat de werknemer weer in dienst moet worden genomen als er binnen zes maanden een vacature ontstaat in hetzelfde bedrijf waar hij is ontslagen. De vaste krachten worden zodoende vervangen door goedkopere flexwerkers.

Het UWV is gewoon een handlanger van dit elitaire, rechtse kabinet en het maakt niet uit dat een voormalige, Limburgse politicus van GroenLinks er een hoge functie heeft, bij die Uitzonderlijk Waardeloze Varkensbende. Die lui zijn allemaal baantjesziek. Die kun je voor ieders karretje spannen, als het maar flink betaalt en status heeft. Het type Wim Kok. Zet Kok voor het FNV en hij doet wel z’n best en zet hem aan de slopershamer van het socialisme of maak hem commissaris bij een wereldbank en hij doet ook z’n dingetje. Op zulke lui kun je alleen maar spugen. En dan weglopen met Nelson Mandela… Een linkse, beslagen tong, een kleurloos hart.
Van het UWV terug naar vakantie is niet eens zo’n grote stap. Wie met het onrecht door het UWV te maken heeft gehad, is wel aan vakantie toe.

Na je vakantie ben je evenzeer weer aan vakantie toe. Reizen, zelfs een korte vliegreis, blijft super vermoeiend. Je komt thuis met reizigersdiarree, hebt stapels was weg te werken, moet de tuin ontdoen van al het onkruid en op maandag moet je weer naar je werk of je leven als huishoudelijke hulp van je gezin oppakken. Eigenlijk gunt het leven je nooit écht vakantie. De dood, dat is een oneindige vakantie, de reis van je leven! Eindelijk nooit meer doodmoe!

 

 

 

 

Het WK van Poetin

Rusland-promotie. De Ontkenning van Het Schurkenregime. Zo kun je het WK Voetbal 2018 wel noemen. Het WK van marinierszoon Vladimir Poetin, president van Rusland, oud KGB-er en telg uit een super-communistisch nest met banden met Lenin en Stalin, jongere broer van twee overleden broers.

De prijsuitreiking in de stromende regen – goud voor Frankrijk, zilver voor Kroatië – zei alles over Poetin. Daar stond hij dan in een rijtje met andere notabelen, zoals FIFA-president Infantino, de Franse president Macron en de Kroatische knuffel-presidente Kolinda. Alleen boven het hoofd van Poetin werd een paraplu gehouden. Zijn collega’s werden zeiknat, hij bleef droog. En Poetin vond dat de normaalste zaak van de wereld. Hij was niet zo hoffelijk dat hij gebood het regenscherm boven het hoofd van de enige vrouw in het gezelschap te houden of boven het kale hoofd van Infantino. Nee, Poetin denkt alleen maar aan zijn eigenbelang.

Je zult maar met hem getrouwd zijn. Zijn ex Ljoedmila – met wie Vladimir twee dochters heeft – zou erover kunnen meepraten, ware het niet dat zij zich in stilzwijgen hult (ze zou met een Nederlander zijn getrouwd en in ons land wonen). Loop je naast je man Vladimir door de stromende regen, eist hij de paraplu voor zich alleen op en commandeert hij je jas aan hem af te staan! Het is dat Poetin schatrijk is, maar als hij straatarm was geweest en weinig te eten had gehad, dan had hij ten koste van zijn kinderen zelfs de babyhapjes zelf verorberd!

Privé schijnt Poetin trouwens heel zuinig te zijn en van het water waarin zijn ei wordt gekookt koffie zetten. Het gebruikte koffiefilter zou hij laten drogen in de zon en hergebruiken. Onze Beatrix schijnt ook zo zuinig te zijn. Het verhaal gaat dat ze van haar oude jurken ondergoed liet en laat maken.

Poetin sloot Het WK Voetbal 2018, ZIJN WK Voetbal 2018, af met een speech waarin hij zei dat de hele wereld heeft kunnen zien dat Rusland een gastvrij, leuk en democratisch land is. Alle nare verhalen over het volk en de Russische politiek waren volgens hem ontkracht. Het WK heeft wat hem betreft bewezen dat Rusland deugt, dat hij deugt. Maar die paraplu-actie zei alles. Volgens ooggetuigen eiste Poetin achter de schermen de warme deken op die eigenlijk was bedoeld voor de doorweekte Kroatische presidente. Zo is Vladimir: een draak in wolfskleren…

 

 

Noord-Spanje: Oostenrijk aan zee

Wie de zomervakantie graag in Spanje doorbrengt, maar niet geconfronteerd wil worden met het immens drukke massatoerisme aan de costa’s kan kiezen voor een verblijf in of een autorondreis door het noorden: Galicië, Asturië, Cantabrië, Baskenland en een gedeelte van Catalonië (iets van de kust af). Er is dan tevens de mogelijkheid om de grens over te steken naar Frankrijk. Een korte sfeerimpressie van een rondreis door de Franse en Spaanse Pyreneeën, inclusief Andorra, en de steden Donostia/San Sebastian, Lourdes, Perpignan, Teruel, Cuenca, Zaragoza, Burgos, Logroño en Jaca.

Het echte Spanje. Dat wil zeggen het Spanje exclusief het massatoerisme. Daarvoor moet je wegblijven van de beroemde costa’s. Vooral in de zomer. Toegegeven, veel Nederlanders en Belgen kiezen voor de ruimere kampeermogelijkheden in Frankrijk en voor de vele ruime stranden, heerlijke flaneer-boulevards en schaduwrijke parkjes aan de Spaanse costa’s en daar valt wat voor te zeggen, maar het zou zonde zijn om het noorden en binnenland van Spanje altijd maar links te laten liggen. Het is er overweldigend groen en agrarisch. Net Oostenrijk, maar dan aan zee. In het noorden is het klimaat heerlijk mild.

Wie van spectaculair en afwisselend natuurschoon houdt en van het authentieke Spaanse leven met veel tapas-barretjes en middeleeuwse, schilderachtige dorpjes moet in het noorden van Spanje zijn, en al zeker ’s zomers. Je komt er haast geen Nederlandse, Belgische of Franse toerist tegen. Je bent daar echt onder de Spanjaarden en hebt totaal geen last van de topdrukte.

Bovendien, de kust van Noord-Spanje is prachtig. Eigenlijk mooier dan aan de costa’s. Het heeft een beetje weg van Ierland met al die groene bergen en kliffen. Op één dag rijd je door de wijngaarden, door een kloof, langs een wild stromende rivier, door bergbossen met reusachtige keien en langs zee. Hoe afwisselend wil je het hebben?!

Wij reden de volgende route, met tal van schattige, kleine plaatsjes tussendoor: van Bilbao naar Ascain in Frankrijk, door naar Lourdes-Vielha-Puigcerda-Perpignan-Girona- Lleida-Teruel-Cuenca-Zaragoza-Ainsa-Jaca-Logroño-Peñaranda de Duero-Tardajo en Cabérceno. Onderweg deden we topplekken aan als Etxalar, Ainhoa, Besalú, Ansó, Rupit, Collioure, Castelnou en Mont-Louis.

 

 

 

 

De rode beek

Het water van dit beekje is slechts bierpijpje-diep. Als je er in zou gaan staan, dan kwam het water in het bochtige parcours nauwelijks boven je enkels uit. Het water stroomt heel geruisloos en zachtjes: de stroom brengt hooguit het geluid voort van fluisterende achtergrondmuziek en haar beweging zou van een tai chi-leraar kunnen zijn: rond, beheerst, geconcentreerd en aandachtig. Deze beek is de tegenpool van een wild stromende rivier.

Het water is gevlekt, alsof het een vloeibare giraffe betreft, maar dan met een bruine grondkleur en gele vlekken. Als de zon gaten vindt in de kruinen van de hoge bomen langs de beek – om de boomtoppen te zien, moet je je hoofd helemaal in je nek leggen of gaan liggen – en in het water kan schijnen, dan wordt de lichtbruine bodem zichtbaar, zoals je in een donkere kamer geen hand voor ogen ziet totdat je je zaklamp aan doet en je plotseling het meubilair kunt ontwaren. Zonder het zonlicht kun je niet op de bodem en dus niet door het water heen kijken. Dan is de rivier deels donkerbruin, tegen het zwart aan.

Van grote hoogte valt af en toe een tak in het water. Met dit hete en stof-droge weer worden de takken door de hitte van de bomen gezaagd, snel en doeltreffend. De gesneuvelde takken blijven in de kleverige en dikke beekbodem steken. De stroom krijgt geen bagage mee…

 

Vogel op ligbedje in de zon

Op het zwart-rotan ligbed in de tuin van het wellness-complex lag een groen-geel vogeltje op zijn/haar buik. Het was alsof het diertje heerlijk aan het zonnen was.  Als het echt zo was geweest, dan was het een wereldwonder geweest, en wereldnieuws. Nu hebben vogels soms best wel menselijke trekjes, maar heeft u al eens een mus of merel (bewust) in een strandstoel zien zitten relaxen? Helaas betrof het een dood vogeltje. Zo te zien vers overleden. Misschien doorgebrand door de hitte.

Maar dan het verhaal van Klaas die bij een pinautomaat in het dorp zijn pinpas uit zijn beurs tevoorschijn haalde toen er een ekster was die hem van het plastic betaalmiddel beroofde! In vogelvlucht pikte de zwart-witte vogel de oranje pas met z’n snavel uit de hand van Klaas en vloog ermee weg, met de pas nog steeds in z’n snavel, zoals mensen in een parkeergarage allemaal het kaartje tussen hun lippen houden als ze naar de uitgang rijden.

Klaas zag op zijn ING-app dat tien minuten later voor 123 euro en 23 cent was gepind bij de dierenwinkel: vogelvoer…