Religion is no science

In my opinion religion should not be taught in schools. Because religion is no science. Religion is based on belief, not on facts. When it comes to facts (science), discussions are impossible.  Therefore there shouldn’t be schools based on religion and there shouldn’t be religious education. Religion is something private, something you do at home and in your church and temple. No religions, no differences.

Well, I don’t believe in God or in Jesus Christ as his son. And I don’t believe in karma and reincarnation. I believe that everything is nature and like Mother Nature with all her positive and negative possibilities, events and traits. Why? Because! Naturally! It is like it is.

And I am sure there is only one way to try to create the best version of human being and of life: to do the best we can in the Here and the Now, for and with each other. To take our responsibility. Not to rely on God and on a life after death, but to realize we all have one chance, one life and it’s up to us to make the most out of it.

Not many people find this a wonderful message: most people want to hear there will be a (better) life after death and that some superpower will save us, and that there’s some superpower caring for us. But I don’t believe in that. I believe in the Here and the Now and in what we CAN do! And I want to do good, not because of a religion, but because I am a good person and I believe in being kind. Then it really comes out of me and then it’s my own conviction.

If there’s anything of a moral subject that should be taught in schools, it is that we people have to do the best we can in the Here and Now, with and for one another.

I want to hear from a Palestinian person he/she doesn’t want Israelians to be killed and I want to see a man or woman from Israel suffer because of the hurt of a Palestinian mother or child, or man. We have to care for each other, not only for the ‘own’ people.

We all have just one life, one chance, and then we attach importance to money, geographical boundaries, nationalism, power, profits and again money! We all die, we all get ill, we all know tragedies (disasters, accidents, illness, death) and then we make this of it!

Religion keeps us old fashioned, dumb and passive. Therefore it shouldn’t be taught in school. What should be taught, is the own responsibility for our own lifes, for each other and Mother Earth. What should be taught, is being kind to each other. And what should be taught, is knowledge and science, not an assumption of which there are thousands of (and they all think they have/know the one and only truth)!

Of course I don’t really know anything about the mystery/puzzle of life. But then I don’t jump to conclusions and I don’t believe a single word people say about it: God, karma, reincarnation, Jesus Christ, Allah, Mohammed. I believe in humanity, in friendship, in honesty, in Mother Nature, in life, in the Here and the Now, in the power of relaxation, love and joy.  In reality here on earth. And in the power of working together and caring for each other.

Isn’t that a wonderful message? Yes, it is. And it could be a wonderful way of life of we all realised that it’s the only possible way to try to create the best version of ourselves, the human race and life on earth…

http://www.rolanddanckaert.nl

 

 

Advertenties

Geen gelijkwaardigheid in relaties

Zelden is er in vriendschappen en liefdesrelaties sprake van werkelijke, pure gelijkwaardigheid.

Meestal gaat het om een praktische, emotionele en mentale ‘SM-relatie’ met een (wat meer) onderdanige (en toegeeflijke) partner en de dominerende (bepalende) meester(es).

Wel vaker constateer ik dat de beste van de twee zich aanpast aan de ander en meegaat in zijn/haar gedrag en leefpatroon. De lievere mensen zijn vrijwel altijd minder dominant en zijn sneller, eerder en veel langer bereid zich aan de ander aan te passen.

Zo’n zonde als ik zie dat de beste van de twee zich verlaagt tot het niveau van zijn/haar partner of vriend(in). Een simpel voorbeeld: Ilse at altijd gezond en sportte veel, maar sinds ze met Remco gaat – hij rookt, eet bijna alleen maar vette en zoete troep en verzorgt zichzelf slecht – gaat ze mee in zijn manier van leven. Eigenlijk doet zij op alle fronten veel meer concessies dan hij, en probeert zij het hem veel meer naar de zin te maken dan omgekeerd.

Deze gang van zaken bespeur ik zeer vaak. Het zou andersom moeten zijn: dat de ‘mindere God’ zich veel meer zou laten beïnvloeden door de meest verstandige en liefste van hen beiden…

Zoveel mensen laten zichzelf verzwakken en hun oren hangen naar de bazige: de lieverds zijn eerder, sneller en langer geneigd om ruzies te vermijden en te beëindigen teneinde de harmonie en lieve vrede te bewaren of te herstellen…

http://www.bloggers.nl/rolanddanckaert

 

 

We hebben allen maar één leven en dan doen we het zo!

Met mijn verstand kan ik er niet bij: we hebben allemaal maar één leven en dan richten we de maatschappij zo in! Eén leven… dat is niets. Het stelt in de eeuwigheid helemaal niets voor. Het is voorbij in minder dan een oogwenk. En dan pakken we het zo aan! Dan gokken we op Het Hiernamaals! Of op een volgend leven!

Ik snap werkelijk niet waarom we er niet met z’n allen een feestje van proberen te maken. Ik begrijp werkelijk niet waarom we het onszelf en elkaar zo moeilijk maken en waarom we zoveel belang hechten aan macht, bezittingen, carrière, geografische grenzen, geld, nationaliteit en winst maken.

We gaan allemaal dood, we takelen – als we ouder (mogen) worden – vrijwel allemaal behoorlijk af en het leven is van zichzelf al niet zo feestelijk (denk aan rampen, ziekten, stoornissen, de dood, ongelukken)… Mensen verliezen hun kinderen, kinderen verliezen hun ouders, mensen rouwen om hun overleden of doodzieke geliefde, mensen kunnen geboren worden met een handicap, de hormonen kunnen onze stemming verknallen…

En dan maken we het allemaal nog veel en veel erger door er zo’n potje van te maken, door elkaar slecht te behandelen, door de verkeerde prioriteiten te stellen en door de maatschappij te laten afhangen van de economische groei, van geld uitgeven en geld verdienen… We kicken op status, we meten met meerdere maten, we jagen op macht en meer geld en we hebben financiële, administratieve, fiscale en economische systemen bedacht die harteloos en onmenselijk zijn. We laten ons gijzelen door onze aangeboren concurrentiestrijd en competitiedrang. Zoveel mensen ontsporen vanwege onze maatschappij!

Waarom maken we er niet een feestje van? Waarom zijn we niet lief voor elkaar? Waarom helpen we elkaar niet meer dan voldoende? Waarom genieten we zo weinig en waarom maken we zo weinig plezier? Waarom draait alles om presteren, verdienen, status, macht en winst? Waarom leggen we onszelf en elkaar aan banden? Waarom zijn we jaloers en beschouwen we de ander als onze bezitting? Waarom spannen we ons niet massaal in om het gewoon FIJN te hebben, om het elkaar naar de zin te maken?

Het is aan ONS om Hier en Nu een beetje (van het) paradijs te scheppen. We hebben alleen NU de kans. De kans om te (blijven) werken aan de beste versie van de mensheid  en aan de leukste versie van het menselijk leven!

http://www.bloggers.nl/rolanddanckaert

 

Potpourricardo

Lekker hoor dat mooie weertje, maar als ik ’s morgens zit te ontbijten aan mijn neukentafel, dan schijnt steevast die ochtendzon in mijn ogen, alsof er verdomme een oud Gestapo-mannetje die het nazisme niet kan laten met een felle zaklamp in mijn ogen schijnt, met als enige doel om me te pesten. Ze zeggen dat liefde blind maakt, maar dit is geen liefde, dit is sadisme!

Weet je wie ook van dit lekkere weer houden? De mieren, je weet wel, van die kruipende verse theeblaadjes met een voorbeeldig arbeidsethos en een voorliefde voor files. Bij voorkeur lopen ze over de voegen van de keukentegels: invoegen allemaal! Ik heb een oom die mierenneuker is. Die zit altijd aan z’n zak te krabben. Jeuk. Ja, dat komt ervan, oom Berend! Kom je bij hem op bezoek, ligt hij weer languit op de keukenvloer met z’n blote stijve over de grond te schuren, bij de pedaalemmer (mieren zijn net zwervers: ze eten uit de afvalcontainers).

Dit mooie weer vind ik eigenlijk helemaal niet zo lekker. Zie je al die lekkere, schaars geklede meisjes en wijven lopen en je mag nergens aankomen! Niet aanraken! staat er op hun voorhoofd geschreven. Het is godverdomme een postduif in een vol kotszakje! Niet aanraken! Alsof je in een souvenirwinkel loopt met een supervisor in je kielzog, zo’n wijf dat je op de hielen zit en dat verstart bij iedere beweging die je maakt: Niet aanraken! Man, man, man. Al dat lekkers gaat aan je neus voorbij, letterlijk (lekker) en figuurlijk (frustrerend). Je wilt als man zijnde gewoon even lekker voelen. Gewoon geduldig in zo’n borst knijpen. Ik voel me nog maar 12 jaar, een kinderhand is gauw gevuld! Weet je, het is als een kunstliefhebber die moet toezien hoe een aantal mensen met De Nachtwacht en De Zonnebloemen van Vincent door zijn huis loopt. Met de originele werken. Wat zouden die mooi staan aan die lege wanden! Die kerels houden die meesterwerken tegen je muur aan, bestuderen of ze recht worden gehouden, pakken boor, pluggen en spijkers zodat je denkt: ‘die worden van mij’ en dan vertrekken ze en laden ze de ingelijste schilderijen weer in hun Fiat Panda.

Je wordt hartstikke lekker gemaakt door al dat verrukkelijke spul dat met dat mooie weer de straten geil maakt. Alsof de stewardess tijdens een vlucht van 32 uur tegen je zegt: “Mijnheer, u heeft het zwaar hé? U kunt uw benen nergens kwijt (ja bitch, waarom denk je anders dat ik ze over mijn schouders heb gelegd, terwijl ik zo lenig ben als een deurpost) en u voelt zich gebroken (wijf, ik HEB alles LETTERLIJK gebroken van dat krap-zitten! Ik ben het als medewerker in een viswinkel gewend om krab bij kas te zitten, maar dit slaat alles). Er is nog één plekje vrij in de Business-class: ligstoelen, kaviaar, champagne, striptease van de mooiste stewardessen… Maar dat plaatsje geef ik aan uw achterbuurman! Fijne vlucht nog, mijnheer!”

Gisteren waren we een dagje in Düsseldorf. Trouwens, waarom denken al die Randstedelingen uit Nederland dat ze in Duitsland Engels spreken?! Dat de Amerikanen de Tweede Wereldoorlog hebben gewonnen van die amicale Adolf wil niet zeggen dat ze er nu Engels spreken! Maar die Hollanders spreken zelf ook niet echt goed Engels, dus dan bestellen ze tree cappuccino plies. Ze spreken nog beter Italiaans dan Engels! Bomen-koffie, hoe zou dat smaken?

Zaten we bij de Königsallee op een bankje aan het water te kijken naar alle auto’s en voorbijgangers. Heel veel Duitsers trouwens op Nederlandse fietsen uit 1943. Die fietsen gaan generaties lang mee. Het zijn erfstukken. Mooie oorlog-souvenirs. Tegen een lantaarnpaal, bij de parkeermeter, lag een neger te suffen, gehuld met strooien zomerhoed voor vrouwen en beenwarmers. Een neger bij een parkeermeter, dan weet je het wel: of hij is van plan om die parkeermeter te beroven of hij is van plan om de parkeerders te beroven! Dat is niet racistisch, dat is mensenkennis!

Maar dit was volgens mij een homofiele neger. Die wilde misschien alleen maar de parkeerwachter neuken. I am waiting for the traffic warden to come… Met een zwarte lul valt anaalridderen niet zo op natuurlijk. Erna dan, bedoel ik. Hoe dan ook, voor de zekerheid zijn we bovenop onze rugzak gaan zitten om het die neger moeilijker te maken om ons te beroven. We hadden er niet aan gedacht dat die rugzakken vol zaten met onze bananen en boterhammen met pindakaas. Elvis Presley zou die rugzak leeg hebben gelikt! Goor, man! En dan was Geer er niet eens!

Ons oog viel op een BMW-rijder die Selfies stond te maken van zijn geparkeerde bolide. Selfies van zichzelf natuurlijk, met zijn trotse bezit op de voorgrond. BMW. U weet toch waar dat voor staat? Bewonder Mijn Wagen! Terwijl zijn vrouw bezig was om hun baby uit de kofferbak van die auto te vissen, hield die man maar niet op met het maken van Selfies bij de BMW. Die vent had ze niet allemaal op een rijtje, net als Dominostenen die voor Domino Day niet achter elkaar zijn gezet, maar op elkaar zijn gestapeld. Volgens mij kreeg die vrouw de sluiting niet open van het autostoeltje van dat kind, maar meneer had het te druk met zichzelf en z’n BMW. Na twintig minuten was dat kind eindelijk bevrijd (haast een militaire operatie!).

De moeder had bij 27 graden keihard moeten pezen om dat kind uit die auto te krijgen, maar ze zweette geen druppel en haar haren zaten nog even goed als toen ze vanmorgen bij de kapper vandaan kwam (het was zo’n vrouw die iedere morgen haar haren laat doen). Uiteindelijk had de BMW-man het kind in de buggy (van het merk BMW!) gepropt, maar zijn aandacht ging al snel weer uit naar zijn trots op vier wielen. Hij bekeek de situatie even aandachtig en bedacht een goede strategie. Hij stapte in zijn auto, startte het vehikel en parkeerde hem dubbel, op twee parkeerplaatsen. Zodat niemand naast hem kon staan. Zijn vrouw stak haar duim naar hem op.

Met de hulp van een aantal sterke mannen hebben we die BMW opgetild (stond op de handrem natuurlijk) en in de rivier gemieterd. De eenden hebben nu een luxe watertaxi!

http://www.bloggers.nl/rolanddanckaert

 

 

 

 

 

 

Redding

Mijn redding was zij. Een gezonder en daardoor actiever en sterker persoon met een stabieler leven. En met ruggengraat (loyaliteit). Net zo lief en zorgzaam als ik. Bereid om er voor mij te zijn, er samen voor te gaan.

Toen zij in mijn leven kwam, vertrok de uitzichtloosheid en ging het steeds beter.

 

Bizar

Op een avond kreeg de diepgelovige Stefan heel sterk het gevoel dat God wilde dat hij pornoster werd. Niet priester, kardinaal, paus of arts, maar pornoster. Maandenlang verzette Stefan zich tegen dit idee, maar het was sterker dan hemzelf. Hij neukt nu al twintig jaar de pornosterren van de hemel.

En dan hebben we nog Karel. Nooit verwekt, dus nooit geboren, nooit geleefd. Maar op een middag in mei had Karel een Bijna Leven-Ervaring, zomaar vanuit Het Niets! Karel zag hoe hij door de Roertunnel op de A73 reed met allemaal felle, gele lampen en aan het einde van die tunnel stond een Poolse vrachtwagen volkomen onverwachts stil: pats, boem. Karel was op slag dood.

 

Hij wilt een technische crematie

De overspannen narcist heeft in zijn leven veel vijanden gemaakt. Hij geeft alle anderen de schuld van de onmin, van de scheve verhoudingen. Hij heeft het gevoel dat iedereen tegen hem is, en dat dit ten onrechte is. Nimmer zal hij in de spiegel kijken.

Ondertussen is hij ook een hoarder. Hij heeft een ziekelijke drang tot het verzamelen van waardeloze spullen die zich in zijn huis opeenhopen. Vaak duidt dat op verdrongen gewetenswroeging, op een onderdrukt schuldgevoel. Wellicht heeft deze super-narcist dan toch heel diep van binnen gewetensbezwaren. Maar hij is sowieso te trots om het toe te geven, in eerste instantie aan zichzelf.

Hij heeft aangegeven dat hij na zijn overlijden een technische crematie wilt. Dus zonder dienst en zonder koffietafel. Waarschijnlijk wil hij ook na zijn dood niet hebben dat mensen bijeenkomen en over hem gaan praten. “Want ze zullen dan kwaadspreken over me.” Hij vertrouwt zijn nabestaanden niet, maar ondertussen is hij zich er heel diep van binnen toch van bewust dat hij niet alles even goed, fijn en handig heeft aangepakt. Zou het? Of geef ik hem dan te veel eer?

Als hij zich nou toch eens kwetsbaar zou hebben durven opstellen en z’n trots had kunnen laten varen. Als hij mensen nou eens echt zou hebben toegelaten tot zijn domein, tot zijn kern. Als hij mensen die dat verdienden en die het werkelijk goed met hem voor hadden, had vertrouwd en hun liefde had verwelkomd… Als hij eens had kunnen buigen…

Maar dat zat er allemaal nooit in. Geen moment. Nooit een overweging over gehad, denk ik.

Oh ja, hij zocht nadrukkelijk het gezelschap van mensen die hem nog niet hadden gekwetst (die hij nog niet had gekwetst), want hij had ironisch genoeg mensen nodig om zich te kunnen bewijzen en manifesteren, om te kunnen domineren. De mensen die hem niet goed genoeg leerden kennen en met wie de band oppervlakkig bleef, vonden hem heel erg aardig. Maar met nagenoeg iedereen met wie hij wat meer close werd, kreeg hij het aan de stok. Hun schuld. Oordeelde hij hardnekkig.

Hij bleef alleen over (in zijn optiek doordat al die anderen tegen hem samenspanden, ondankbaar waren en hem onrechtvaardig hebben behandeld) en hij zal alleen deze wereld verlaten, en blijven rondzweven als gouden stof in een totaal en eeuwig stofvrije zone (als het aan hem lag). Verwacht hij na zijn heengaan de beloning, het respect dat hij naar eigen inzicht nooit heeft gehad? Worden de anderen eindelijk veroordeeld? Moeten ze alsnog voor hem gaan buigen, hun excuses aanbieden? Als ze dat maar nederig genoeg doen, dan zal hij hen vergeven. Een narcist is gevoelig voor waardering en andermans nederigheid en dankbaarheid.

Hij heeft zichzelf niet gemaakt. Anderzijds: misschien maar goed ook… Dan was het/hij mogelijk nog erger geweest…