Vanwege mijn malaise (al te vaak uit de doeken gedaan in mijn blogs) moet ik rustig aan doen, alles met de Franse slag doen. Grondig poetsen of intensief tuinieren, moet ik steevast bekopen met migraine-achtige hoofdpijn (met misselijkheid), ergere uitputting en een verminderde weerstand (griepachtige klachten).
Zelfs French kissing moet ik met de Franse slag doen, wil ik mijn kaken en tong niet overbelasten!
Oh, ik wou dat ik een eend was, een eend in dit park, net als de eenden in dit paradijselijke park. Alleen maar lekker dobberen in het ‘openluchtzwembad’, in de cabrio-pool, en nooit vaste lasten. Lekker zwemmen tussen de pannenkoek-grote leliebladeren, veel vogelen, af en toe lekker onderduiken en een gratis visje snacken.
Maar ik ben geen eend en zal nooit een eend zijn, zelfs nooit een eend rijden. Daarom ga ik in het bladerenhuis staan van de treurwilg. Die treurwilg is trouwens helemaal niet treurig. Ze is mooi en rustgevend en ze biedt geborgenheid. Het is eerder een troostwilg!
Chefkok Ceasar Balthisar heeft onlangs een nieuw gerecht geïntroduceerd: de proefballon. Ik vond het best lekker, maar heb nu wel last van een opgeblazen buik met veel lucht!
Ik snap dat gelovigen zoeken en snakken naar houvast, naar een leidraad in hun leven. Maar zij klampen zich vast aan strohalmen van lucht, aan handgrepen van wind.
Rechtvaardigheid en redelijkheid zijn ver te zoeken in deze maatschappij en in de politiek. Er wordt met verschrikkelijk veel verschillende maten gemeten. Klassenjustitie tot en met. En alles is symptoombestrijding.
Het CDA van Sybrand ‘De Dominee alias ‘De Neus’ Buma wil verwarde personen thuis oppakken of van straat plukken en vervolgens drie dagen verplicht laten observeren in een ggz-instelling, om calamiteiten te voorkomen. Dit doodenge, bijna nazistische plan deugt om verschillende redenen niet. Ten eerste: wie bepaalt of iemand verward is? Waar trek je de grens? Kunnen ze zomaar bij je binnenvallen en je meenemen, op verdenking van verwardheid? Buma – met zijn maatschappelijke dienstplicht en zijn Wilhelmus in de klas – lijkt mij een erg verward persoon. Deze conservatieve nationalist zou ik niet graag de sleutel van mijn huis geven. Hij vindt dit vast onredelijk. Maar stel nou dat ik de macht had en Buma kon laten oppakken en observeren? Begrijp je wat ik duidelijk wil maken?
En wordt er bij stilgestaan WAAROM iemand verward is? Wat zijn de achterliggende oorzaken van verward gedrag? Armoede, tegenslagen, eenzaamheid, drugsgebruik, alcoholmisbruik, trauma’s en/of hormonale stoornissen? Wordt daar dan wat aan gedaan, aan die oorzaken? De politiek blinkt nou niet bepaald uit in het nemen van wijze besluiten en in het nemen van rechtvaardige beslissingen.
Maar er is meer. Bij de ggz-instellingen is veel mis. Net als bij het UWV is er sprake van veel verkeerde beoordelingen, incompetente mensen en weinig inspraak en maar een half luisterend oor voor de patiënt. En die instellingen moeten dan gaan bepalen of iemand een gevaar voor de samenleving vormt en hoe die persoon geholpen kan worden?
Daar komt nog bij dat criminelen en terroristen veel grotere bedreigingen zijn en meer gevaar stichten dan verwarde personen die meestal alleen voor wat overlast zorgen. Echter, criminelen en terreurverdachten lopen vaak vrij rond, mogen snel op proef-verlof en komen dikwijls vervroegd vrij. Dat rijmt dan toch niet met elkaar?!
Tenslotte moeten we af van de illusie dat we tragedies – zoals moorden, brandstichting en verkrachting – helemaal kunnen uitbannen. Natuurlijk moet je er alles aan doen om de samenleving te beschermen tegen misdadigers (en de misdadigers tegen zichzelf beschermen), maar zorg dan voor meer absolute straffen (vrijheidsbeperking van criminelen en veelplegers).
Veel mensen raken verward, Sybrand Buma, omdat de maatschappij en politiek zo harteloos en hard zijn, zo onrechtvaardig en zo onmenselijk. U neemt in mijn ogen nou ook niet echt veelvuldig rechtvaardige beslissingen. U bent in mijn optiek niet bepaald een visionair. U helpt niet mee om de maatschappij wat meer gelijk, rechtvaardig, menselijk en solidair te maken. U bent een elite-mannetje, het vriendje van de agrariërs en de MKB-ers en van alle fatsoensrakkers. U bent eng. Heel eng! Dat u heult met partijen als de VVD, Forum en de PVV – eveneens heel rechtse, heel enge en erg onredelijke partijen – zegt wat mij betreft alles over u. Ik krijg jeuk van u. Laat u me nu oppakken? Wat zou u dat graag doen, hé?!
VOORBEELDEN VAN ONVERSTANDIGE BESLUITEN EN ONREDELIJKHEID
1). Het is wat het klimaat betreft twee minuten OVER twaalf, maar het kabinet stelt plannen uit om op korte termijn de uitstoot van CO2 te verminderen. Dom, dom, dom! De Forum-stemmers hebben lak aan het klimaat en dus hebben de VVD en het CDA dat ook, want ze willen maar één ding: de sympathie van het volk, de macht en het pluche. Buma, jongen, je bent een veel slechter, hypocrieter en meer gemankeerd mens dan je zelf denkt/in de gaten hebt.
2). Terwijl iedere burger iedere cent belasting (terug) moet betalen, kostte een deal van Shell met de Nederlandse Belastingdienst de staat bijna 900 miljoen euro. Weet je hoeveel arme mensen je met dat geld had kunnen helpen (als daar de prioriteiten zouden liggen)? Je zou om minder in een geel hesje de straat opgaan en de regering dwingen om af te treden!
3). Nederlandse piloten van RyanAir die door de sluiting van de basis in Eindhoven zonder werk zijn komen te zitten of er in inkomen op achteruit zijn gegaan, krijgen om en nabij de vier tot vijf ton schadevergoeding. Iedere normale arbeidskracht die schuldloos zonder werk komt te zitten of er in inkomen op achteruit gaat, krijgt alleen WW. Steeds korter trouwens. Dit geldt ook voor zelfstandigen en ondernemers. Vanwaar die bijzondere positie van piloten? Omdat ze de poen hebben om te procederen? Omdat de rechtbank met de piloten meeleeft en weet dat de media er bovenop zitten? Waarom zo verschrikkelijk veel geld?
4). Kamerleden die meerdere woonadressen hebben, eentje wat verder van Den Haag, krijgen een jaarlijkse vergoeding van 24.000 euro. Waarom krijgen ze daar überhaupt een vergoeding voor? Ik ken zat mensen die ver van hun werk wonen en alleen een reiskostenvergoeding krijgen. Echter, het betreft hier Kamerleden die meerdere huizen hebben waaronder een huis in de buurt van Het Binnenhof, op hooguit een uur rijden van hun werk.
Nogmaals, je zou voor minder met een geel hesje de straat op gaan en rechtvaardigheid en redelijkheid eisen en de politiek dwingen om nou eindelijk eens logisch te gaan nadenken, handelen en beslissen.
DOE MIJ DAN MAAR ABIGAIL DISNEY
Buma en zijn maten moeten maar eens een voorbeeld nemen aan Abigail Disney, de kleindochter van Walt Disney en bekroond filmmaker. Zij heeft openlijk geageerd tegen het inkomen van Disney-topman Bob Iger wiens vergoeding met 80 procent is gestegen tot 58 miljoen euro. Dat is 1424 keer hoger dan het gemiddelde inkomen van de Disney-medewerkers. Abigail Disney noemt deze vergoeding geschift. En dat is het ook. Waarom zou één persoon zoveel vermogen moeten hebben?
Abigail Disney: “Volgens mijn berekening kan Iger iedereen bij Disneyland uit eigen zak een loonsverhoging van 15 procent geven en nog steeds tien miljoen dollar overhouden. Iger heeft zeker een bonus verdiend, maar de medewerkers van Disneyland verdienen een loonsverhoging nog veel meer, en hebben het veel harder nodig om rond te kunnen komen. Het minimumloon is te laag om van te leven en waarom zouden wij als enorm winstgevend bedrijf een karig salaris betalen dat zo dicht bij het wettelijke minimum ligt? De hooggeplaatste leidinggevenden zouden offers moeten brengen. Misschien kunnen ze zich dan geen derde woning of nog een boot veroorloven, maar dat is dan maar zo.”
Abigail Disney is trouwens voor hogere belastingen voor de rijkaards. Ze is zelf miljonair. Kijk, dan ben je iemand! Dan heb je rechtvaardigheidsgevoel en empathie!
Kijk, Sybrand Buma, dat zijn rechtvaardige en redelijke standpunten. Ik denk dat uw Jezus het daar roerend mee eens is. U bent zo verschrikkelijk ver verwijderd van zo een goede inborst, al meent u overduidelijk dat u Gods geschenk bent voor Nederland en de Nederlandse politiek. U vindt uzelf zo belangrijk, zo goed, zo rechtschapen, zo ideeënrijk… Wake up! En dat geldt niet alleen voor u.
Ik schrijf graag en veel over mijn stoornissen en beleving, omdat ik het kwijt wil en wil laten lezen wat er allemaal mogelijk is, hoe het een mens kan vergaan, wat een mens allemaal kan overkomen. Voor mij zijn al die kwalen en het lijden erg, maar voor de buitenstaander lijkt het me op z’n minst interessant om zulke verslagen te absorberen.
Zelf ben ik dol op levensverhalen en altijd geïnteresseerd in mensen, in hun lot en belevingswereld. De meeste bloggers echter schrijven over koetjes en kalfjes en openbaren weinig of helemaal niets over hun persoonlijke leven. Ik kan er niet warm voor lopen. Ik daarentegen schrijf heel open en eerlijk over mezelf.
Minder gesteld ben ik op de doorsnee visie van mensen op zichzelf, de maatschappij en de politiek, want in mijn beleving zijn er te weinig mensen met verheffende inzichten en analyses. Heel vaak komen lui aanzetten met fijngekauwde spirituele, religieuze en politieke visies (overgenomen van de massa of van hun idool of goeroe). Weinig origineel. Daar zit weinig zelf-nadenken bij. Ik heb daar de grootst mogelijke moeite mee. Mijn visies zijn op z’n minst authentiek en lekker onconventioneel, en getuigen van empathie, rechtvaardigheidsgevoel, realiteitszin en redelijkheid.
Nu lijkt het alsof ik mezelf ophemel en mezelf positief vergelijk met anderen. Nou ja, in dit geval is dat ook zo. In heel veel andere gevallen weet ik dat ik ruimschoots onder doe voor anderen: ik ben buitensporig ongeduldig en impulsief, buitengewoon onhandig, niet erg praktisch ingesteld, verschrikkelijk slecht in rekenen en zelfs geen taalpurist (mijn kennis van de Nederlandse taal kan er net mee door).
Enfin, waar ik de lezer – heb ik nog lezers? – nu op wil trakteren, is een fenomeen waar ik heden mee te maken heb. Namelijk: afgezien van het feit dat ik de laatste tijd voortdurend oude bekenden tegenkom die ik al zeker 30 jaar niet heb gesproken, krijg ik na iedere spannende wedstrijd van Ajax last van branderigheid in de erogene zone en bij het plassen. Dat duidt op een nog verder verzwakte weerstand (mijn immuunsysteem is door stress, spanningen, frustraties en trauma’s – sinds zeer zware zenuwinzinkingen 34 jaar geleden – erg laag).
Ja lach maar, doch het is waar: na iedere spannende wedstrijd van Ajax krijg ik last van urineweg-problemen, al zullen mijn onvrede over mijn lot en onbevredigende seksleven eveneens een duit in het zakje doen. Mijn urine was niet goed en daarom slik ik sinds twee dagen antibiotica.
Hoe zit dat dan, met die klachten na de duels van Ajax? Welnu, ik ben een hartstochtelijke aanhanger van de Amsterdamse club en we zitten in een heel spannende fase waarin we maar liefst drie prijzen kunnen winnen. Ik wil zo graag weer eens succes voor mijn club en ik heb een PISHEKEL aan het feit dat PSV gelijke tred houdt in de competitie. Kortom: de spanning tijdens de wedstrijden is voor mij ondraaglijk, temeer mijn basisspanning standaard veel te hoog is (als gevolg van mijn prikkelgevoeligheid en chronische overspannenheid ten gevolge van mijn slopende, ziekmakende jeugd).
Vindt u dit nou niet opmerkelijk en interessant? Leuk om te lezen? Frappant?
Hiermee vertel ik tussen de regels door dat veel draait om de balans tussen spanning en ontspanning. Ieder mens bouwt iedere seconde van iedere dag spanningen op en af. Zodra die toren van spanning te hoog wordt, kun je allerlei tijdelijke of chronische lichamelijke, psychische, emotionele en psychosomatische klachten krijgen, van beroertes, psychoses, hartaanvallen tot blaasontstekingen. Het is maar net waar de spanning in je lichaam zich ophoopt en wat je achilleshielen oftewel je zwakke, kwetsbare plekken zijn. In de natuur is het zo dat de tegenstanders/vijanden – in dit geval stress, spanning en hevige emoties – altijd de zwakkere of zwakste punten aanvallen. Dan maken ze de meeste kans om te winnen. Slechte bacteriën doen dat ook.
De spanning die bij mij komt kijken tijdens het kijken naar wedstrijden van Ajax is dus de spreekwoordelijke druppel. En toch blijf ik kijken. Wat zal ik blij zijn als we eindelijk weer eens prijzen pakken en wat zullen de teleurstelling en woede gigantisch zijn als we geen kampioen worden!
Dit verhaal vertelt tussen de regels door dat ik moeite heb met relativeren. Als hoog sensitief persoon beleef ik alles buitenissig intens. Dan wordt relativeren moeilijk, al doe ik er nog zo mijn best voor.
Ook vertelt dit verhaal tussen de regels door dat ik weinig vertrouwen heb in de goede afloop. Ik vrees altijd het ergste, in dit geval dat Ajax weer geen kampioen van Nederland zal worden en de finale van de Champions League niet zal bereiken. Doordat ik als kind mijn hele jeugd lang de klok erop gelijk kon zetten dat thuis de bom weer zou barsten en het geijkte drama van een agressieve vader en een totaal niet assertieve moeder zich zou herhalen, heb ik in de kern weinig vertrouwen maar veel angst en onzekerheid opgebouwd. Ik heb hard gewerkt aan mijn vertrouwen, maar de angsten en onzekerheid zitten diep. Ik vertrouw het vertrouwen ook niet, want er gebeurt altijd weer iets dat tragisch is. The story of my life.
Toegegeven: een hok vol kakelende, kleinburgerlijke en materialistische wijven is eveneens een hel, maar een ruimte met zwetsende jongens en mannen is pas écht onleefbaar.
Vrouwen (en vrouwelijke homo’s en hetero’s) hebben één ding voor op (niet vrouwelijke) mannen en heel erg mannelijke vrouwen (vaak potten): hun vrouwelijkheid oftewel hun aangename stemgeluid (en ‘toonsoort’), hun ronde vormen, hun zachte gelaatstrekken en zachte karakter.
Verslingerd ben ik aan vrouwelijkheid. Zelfs stomme wijven hebben – mits ze een aangenaam voorkomen en stemgeluid hebben – een grote voorsprong op de meeste jongens en kerels.
