Maandelijks archief: december 2007

Nadat tijdens regressietherapie door een verledenvoorspeller (je hebt dus niet alleen toekomstvoorspellers) is gebleken dat ik in een vorig leven de gelaarsde kat was (in dit leven heb ik daarom een katerig gevoel) heb ik ineens sterk de drang laarzen te … Lees verder →

Vera is wat men noemt zwak begaafd, doof en spastisch. Ze is volgens de kalender 44 jaar, maar ze heeft het intellect van een 4-jarige. Ze wordt verzorgd door haar ouders die gelukkig nog in volle glorie leven. Ze levert … Lees verder →

Zodra ik de voordeur van ons huis open en de koffers binnen heb neergezet, ontwaakt de schrijver in mij die zich tijdens de vakantie koest heeft gehouden, maar die stilletjes en onzichtbaar alle indrukken heeft opgeslagen op zijn harde schijf … Lees verder →

Ooit was toen heden en nu is op dit moment al daarnet en straks is over niet al te lange tijd verleden. En alles glipt door onze vingers en daarom is het leven een illusie die ooit werkelijkheid was maar dat … Lees verder →

Alleen op het NU kun je invloed uitoefenen. Door NU leuke dingen te doen, door NU de juiste dingen te doen (voor jezelf en anderen), door NU de dingen te doen die je moet doen (zonder verplichtingen wordt vrije tijd plichtmatig!) en … Lees verder →

Als klein jochie kwam ik op een vroege morgen de kerk binnen, omdat ik een kaarsje wilde opsteken voor het geluk, want toen geloofde ik nog in de kaarsenmagie en de wanhoop – toen al! – had me naar Het Licht … Lees verder →

Nederland heeft de ‘icelook’ van een fotogeniek fotomodel met een intrigerende koude uitstraling waar je warm van wordt. De rivier, haastig op weg naar ik weet niet waar naartoe, is net een dampend bad. Alsof de hete adem van het … Lees verder →

Zo vol met pijn. Doordrenkt met woede. Doorweekt door het verdriet. Slaaf van de sadist. Striemen op de ziel. Zo vol met pijn. Doordrenkt met frustraties. Doorweekt door de machteloosheid. Hoorde je mijn stille schreeuw? Oude tranen, koud, verlaten mijn ogen. Uit de vrieskelder van het verleden. … Lees verder →

De goden zijn wafels aan het eten en knoeien behoorlijk met hun poedersuiker! Het is net alsof ik in een schudbol sta: even schudden en het begint sneeuw te regenen! Ik wandel door een surrealistisch, wit winterlandschap. Het is net … Lees verder →

Joey is zo’n narcist dat hij verliefd is op zichzelf. Als hij in de spiegel kijkt, krijgt hij vlinders in zijn buik en overal in zijn huis hangen foto’s van hemzelf: portretten, naaktfoto’s, foto’s waarop hij staat met zijn spiegelbeeld, … Lees verder →